Τι είναι ο πυρετός;

Ο πυρετός δεν είναι πάθηση, αλλά προειδοποιητική ένδειξη. Η θερμοκρασία του σώματος αυξάνεται, όταν ο οργανισμός αντιδρά σε μια λοίμωξη ή φλεγμονή. Συνεπώς, ο πυρετός δεν πρέπει να θεωρείται ανησυχητικό πρόβλημα, αλλά υγιής αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος. Σε γενικές γραμμές, το πρόβλημα δεν είναι ο ίδιος ο πυρετός, αλλά ο εντοπισμός των αιτίων που προκαλούν τον πυρετό.

Η φυσιολογική θερμοκρασία του σώματος κυμαίνεται από 36˚C έως 37,8˚C και ακολουθεί ένα φυσικό ρυθμό – είναι χαμηλότερη το πρωί και υψηλότερη το απόγευμα. Ένα παιδί θεωρείται ότι έχει πυρετό αν η θερμοκρασία του είναι υψηλότερη από τους προαναφερθέντες αριθμούς.

Ωστόσο, η ακριβής θερμοκρασία ποικίλλει ανάλογα με το σημείο από το οποίο μετριέται η θερμοκρασία. Το παιδί έχει πυρετό αν η πρωκτική του θερμοκρασία είναι μεγαλύτερη από 38˚C. Αν η θερμοκρασία μετρηθεί στο στόμα ή στο αυτί, είναι φυσιολογική έως και τους 37,5˚C, ενώ κάτω από τη μασχάλη η φυσιολογική τιμή είναι μέχρι 37,2˚C.


Πώς και πότε πρέπει να μετρώ τη θερμοκρασία;

Όταν ένα παιδί έχει υψηλό πυρετό, είναι συχνά εύκολο να το καταλάβουμε με την παραδοσιακή μέθοδο του αγγίγματος του μετώπου του. Ωστόσο, αυτή η μέθοδος δεν είναι καθόλου αξιόπιστη. Τα παλιότερα γυάλινα θερμόμετρα υδραργύρου τείνουν να αντικατασταθούν από τα καινούρια πλαστικά, ψηφιακά θερμόμετρα, που είναι φτηνά κι εύχρηστα και μετρούν γρηγορότερα τη θερμοκρασία. Ορισμένοι συνιστούν την αποφυγή των θερμομέτρων υδραργύρου, επειδή, αν σπάσουν, μπορεί να οδηγήσουν σε έκθεση στον υδράργυρο. Τόσο τα γυάλινα όσο και τα ψηφιακά θερμόμετρα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη μασχαλιαία, στοματική και πρωκτική μέτρηση της θερμοκρασίας.

Η μέτρηση της πρωκτικής θερμοκρασίας είναι η πιο ακριβής, αλλά η λιγότερο πρακτική μέθοδος. Φροντίστε να λιπάνετε την άκρη του πρωκτικού θερμομέτρου με βαζελίνη πριν από την εισαγωγή του στον πρωκτό (μην το εισάγετε πιο βαθιά από 2,5 εκ.). Αφήστε το θερμόμετρο στον πρωκτό για 3 λεπτά.

Η στοματική θερμοκρασία υπολογίζεται με την τοποθέτηση της άκρης του θερμομέτρου στο στόμα, κάτω από τη γλώσσα. Αυτή η μέθοδος είναι δύσκολη για τα νήπια, που δεν είναι ιδιαίτερα συνεργάσιμα. Το παιδί πρέπει να πιέσει τα χείλη του χωρίς να δαγκώσει το θερμόμετρο και να περιμένει 2-3 λεπτά, αν πρόκειται για θερμόμετρο υδραργύρου (τα ψηφιακά θερμόμετρα απαιτούν λιγότερο χρόνο).

Η λήψη της θερμοκρασίας στο αυτί είναι ευκολότερη και ταχύτερη. Ωστόσο, το θερμόμετρο τυμπανικής μεμβράνης είναι πιο ακριβό και μπορεί να αποκλίνει κατά 0,5˚C σε σχέση με την πρωκτική θερμοκρασία. Στα μικρότερα βρέφη, μερικές φορές είναι δύσκολο να προσαρμοστεί στο αυτί, γι’ αυτό και η χρήση του δεν συνιστάται κατά το 1ο και 2ο έτος.

Η μασχαλιαία μέτρηση της θερμοκρασίας με ένα στοματικό θερμόμετρο είναι η ευκολότερη, αλλά λιγότερο ακριβής μέθοδος. Το θερμόμετρο πρέπει να παραμείνει καλά στερεωμένο κάτω από τη μασχάλη για περίπου 5 λεπτά.

Τελικά, η ακριβής θερμοκρασία δεν είναι τόσο σημαντική όσο η όψη και η συμπεριφορά του παιδιού. Η προσοχή μας θα πρέπει να είναι στραμμένη στο παιδί, και όχι στο θερμόμετρο! Η ακριβής μέτρηση της θερμοκρασίας είναι πολύ σημαντική στους πρώτους 3 μήνες της ζωής. Συνεπώς, σε αυτή τη φάση, η μόνη αξιόπιστη μέθοδος είναι η λήψη της πρωκτικής θερμοκρασίας. Έπειτα, η οικογένεια μπορεί να επιλέξει την τυμπανική ή τη μασχαλιαία μέτρηση μέχρι το 4ο έτος και, στη συνέχεια, τη στοματική μέτρηση. Σε μια έρευνα, η πλειονότητα των παιδιών ηλικίας 5-16 ετών δήλωσαν ότι προτιμούν την τυμπανική από τη μασχαλιαία μέτρηση.

Τι προκαλεί πυρετό;

Αυτό που θα πρέπει να σας απασχολεί περισσότερο είναι τα αίτια του πυρετού, και όχι ο τρόπος αντιμετώπισής του. Συνήθως, ο πυρετός οφείλεται σε κάποια λοίμωξη. Στα παιδιά, οι ιογενείς λοιμώξεις είναι συνηθέστερες από τις σοβαρές βακτηριακές λοιμώξεις. Για παράδειγμα, αν το παιδί έχει συμπτώματα κρυολογήματος, ο πυρετός οφείλεται κατά πάσα πιθανότητα σε ιογενή λοίμωξη της άνω αναπνευστικής οδού. Αν κάνει εμετούς και έχει διάρροια, ο πυρετός ενδεχομένως οφείλεται σε ιογενή γαστρεντερίτιδα. Αν ο πυρετός επιμένει και το παιδί βήχει και δυσκολεύεται να αναπνεύσει, προφανώς έχει κάποιο σοβαρότερο πρόβλημα (ίσως πνευμονία).

Για να καταλάβετε τη διαφορά μεταξύ μιας ήπιας ιογενούς λοίμωξης και μιας σοβαρότερης βακτηριακής λοίμωξης, πρέπει να εστιάσετε περισσότερο στη γενική συμπεριφορά του παιδιού, παρά στον πυρετό. Σπάνια, ο πυρετός μπορεί να αποτελεί την πρώτη ένδειξη σοβαρότερων προβλημάτων, όπως οι φλεγμονώδεις καταστάσεις (π.χ. αρθρίτιδα ή κακοήθεις νεοπλασίες). Ωστόσο, αυτά τα παιδιά θα εμφανίζουν κι άλλα ανησυχητικά συμπτώματα, ενώ ο πυρετός θα επιμένει περισσότερες ημέρες.



Διαβάστε το 2ο μέρος:
Πότε πρέπει να ανησυχήσετε, πως μπορείτε να αντιμετωπίσετε τον πυρετό και πότε είναι πραγματικά επικίνδυνος.